Είναι πολύ δύσκολο να εφαρμόσουμε τo «άρατε τον σταυρόν υμών και ακολουθείτε με». Οταν αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε τον Χριστό, καθημερινά η ζωή μας γίνεται μέρα παθημάτων, δακρύων και πόνων. Ή ψυχή αφημένη μέσα στη θεϊκή πρόνοια, μέσα στην άπειρη αγάπη του Θεού, σηκώνει το σταυρό της δοξάζοντας τον Θεό που την αξιώνει να υποφέρει γι´ Αυτόν. Ό πόνος γίνεται γλυκύς γιατί τον γλυκαίνει η αγάπη Του. Ξέρει ότι πριν από τον σταυρό προηγείται ηΓεθσημανή, γιατί εκεί πρέπει να οδηγηθούμε. Ή προσευχή μας, δεν πρέπει να είναι ατομική, άλλα για ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό που θα μας οδηγήσει σ' αυτήν την προσευχή της Γεθσημανή, είναι να αγαπήσουμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας και να ζούμε σύμφωνα με τις εντολές του Χριστού.
Μέσα στους βίους των Άγιων μας βλέπουμε ότι κανείς δεν πήρε τήν χάρη χωρίς να έχει πρώτα σηκώσει έναν σταυρό. Τον σταυρό του πόνου, της ασθένειας, του μαρτυρίου.
Ή Γερόντισσα Ματρώνα, σήκωσε από πολύ μικρή αυτό τον σταυρό. Οχι μόνο τυφλή αλλά αόμματη και ανάπηρη, έγινε σκεύος της Χάριτος τού Θεού. Ή αγάπη της για το Θεό περνούσε μέσα από τήν αγάπη της γιά τους πονεμένους ανθρώπους. Εκανε τα προβλήματα των άλλων δικά της, και με την προσευχή της, με την δύναμη του χαρίσματος που της δόθηκε, τους βοηθούσε, τους γιάτρευε, τους παρηγορούσε, τους συμβούλευε.
Ώς δοχείον της χάριτος του Θεού γνώριζε τα σημεία των καιρών, έβλεπε με τα μάτια της ψυχής της τα βάθη της γης, της θάλασσας, γνώριζε το παρελθόν το παρόν και το μέλλον.
Γι´ αυτό άξια ό άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης χωρίς να την γνωρίζει την ονόμασε όγδοο στύλος της Ρωσίας. Οχι μόνο όταν ζούσε άλλα και μετά τον θάνατο της παραμένει βοηθός του πονεμένου ρωσικού λαού.
Καθημερινό σχηματίζονται ουρές από πιστούς μπροστά στα άγια λείψανα της, άλλοι να την ευχαριστήσουν και άλλοι να ζητήσουν την βοήθεια της προσφέροντας της ένα λουλούδι, όπως η ίδια το ζήτησε.
Εύχομαι σ' όλους, όσους διαβάσουν τον βίον της Αγίας και τα θαύματα της και ζητήσουν τήν βοήθεια της αγίας, να βρουν άμεση ανταπόκριση στο αίτημα τους, ώστε να δοξασθεί ο πανάγαθος Θεός δια μέσου της αγίας Ματρώνας.
Ευχόμαι να γίνει στον καθένα μας, η σχέση με την αγία τόσο αισθητή, και να την νοιώθουμε τόσο κοντά μας, ώστε να την ονομάζουμε Ματρωνίτσα, όπως ακριβώς και ο ρωσικός λαός την αποκαλεί, λόγω της οικειότητας που νοιώθει.